مرکز آموزش

پیش‌تر در مورد نحوه ی انجام ریدایرکت مطلبی برایتان آماده کرده بودیم و حال قصد داریم تفاوت های بین انواع ریدایرکت را بیان کنیم.
در آغاز مروری میکنیم بر تعریف ریدایرکت

ریدایرکت چیست؟

 در دنیای سئو، ریدایرکت یا تغییر مسیر به آدرس جدید، روشی برای انتقال کاربران و موتورهای جستجو به آدرس URLی جدید و غیر از آدرس صفحه‌ی قدیمی است. به بیان ساده‌تر، ریدایرکت روشی است که به کمک آن، کاربران و موتورهای جستجو به صورت خودکار به آدرس جدید صفحه یا وب‌سایت شما منتقل می‌شوند.

ممکن است شما صفحه یا صفحاتی را در وب‌سایت یا وب‌سایت‌های خود داشته باشید و بخواهید آن‌ها را به آدرسی جدید منتقل کنید یا قصد دارید کاربران را از صفحه‌ی خود به آدرس domain.com/url1 را به آدرس domain.com/url2 منتقل کنید، یا اصلاً می‌خواهید تمام محتوای وب‌سایت خود با دامنه domain.com را به آدرس جدید newdomain.com منتقل کنید. خب، ریدایرکت دقیقاً به همین منظور استفاده می‌شود.

با این اوصاف، موتورهای جستجو ممکن است درباره استفاده از ریدایرکت کمی سخت‌گیرانه برخورد کنند. بنابراین قصد داریم در این مقاله شما را با مفاهیم ابتدایی و انواع ریدایرکت آشنا کنیم و در مقالات آتی، هر یک از انواع ریدایرکت را به طور مفصل برایتان توضیح دهیم.

به بیان ساده موارد استفاده از ریدایرکت به دو دسته کلی تقسیم می شوند:

هنگامی که آدرس تمام یا برخی صفحات وب‌سایت تغییر می کند.
هنگامی که برای یک محتوای تکراری یا یکسان در سایت چندین آدرس متفاوت وجود دارد و به دلیل محدودیت Duplicate Content در سئو ناچاریم تمام آدرس‌ها را بر روی یک آدرس اصلی انتقال دهیم.
صرف نظر از هدف انتقال صفحات، ریدایرکت همواره به شیوه ای یکسان اجرا می شود. در این بین، تنها یک نکته اهمیت دارد و آن، تعداد صفحاتی است که قصد انتقال آنها را داریم.

در حالت نخست هنگامی که وب سایت به دامنه جدیدی منتقل شود، آدرس تمامی صفحات وب‌سایت تغییر می‌کنند. در چنین حالتی می توانیم با یک دستور کلی تمام صفحات را به آدرسی جدید انتقال دهیم. در حالت دوم، گاه تنها برخی از آدرس صفحات تغییر می کند که در این صورت باید برای هر کدام، یک دستور مجزا تعریف کنیم.

انواع ریدایرکت را بشناسید

ریدایرکت با توجه به هدفی که دارد انواع متفاوتی به خود می‌گیرد که با وجود عملکردی مشابه، در مدت زمان انتقال با یکدیگر تفاوت دارند. در این بین، ریدایرکت های ۳۰۱ و ۳۰۲ از کاربرد و اهمیت بیشتری برخوردارند.

ریدایرکت ۳۰۱ با هدف انتقال دائم و همیشگی صفحات انجام می‌شود، اما ریدایرکت ۳۰۲ به معنای انتقال موقت صفحات به آدرس جدید است. برای فهم ساده‌تر و آشنایی بیشتر با انواع ریدایرکت سعی می‌کنیم هر یک از این موارد را همراه با یک مثال بررسی کنیم.

ریدایرکت ۳۰۱ (ریدایرکت دائم)

فرض کنید آدرس یکی از صفحات وب سایت که از بازدید بالایی برخوردار است تغییر می‌کند. اینک تنها انتقال آدرس صفحه مد نظر نیست بلکه حفظ ارزش و رتبه آدرس پیشین نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. در این حالت می توانیم با استفاده از ریدایرکت ۳۰۱ علاوه بر انتقال آدرس قدیم به آدرس جدید و هدایت کاربران و موتورهای جستجوگر به آن، ارزشی که تا پیش از این موتورهای جستجو برای آدرس قدیم قائل بودند را نیز به آدرس جدید منتقل کنیم. به عبارت دیگر با بهره گیری از ریدایرکت ۳۰۱ آدرس جدید را در دیتابیس موتور جستجو جایگزین آدرس پیشین می کنیم.

ببینید، اساساً زمانی که یک مرورگر یا موتور جستجو یا هر چیزی که تقاضا یک صفحه از سایت را می‌کند، اولین پیغامی که دریافت می‌کند کد وضعیت (یا Status Code) است. این Status Code می‌تواند Status Code 200 باشد که مرورگر شما می‌گوید همه چیز درست است و صفحه مورد نظر در درسترس است یا می‌تواند کد ۴۰۴ باشد که به مرورگر اطلاع می‌دهد صفحه‌ای که به دنبال آن است وجود ندارد (ارور ۴۰۴)، یا می‌تواند کد ۵۰۰ باشد که نشان دهنده‌ی بروز یک مشکل در سرور است.

ریدایرکت ۳۰۱ نیز در حقیقت یک نوع Status Code است که به موتور جستجو یا مرورگر می‌گوید صفحه‌ای که به دنبال آن هستید از اینجا نقل مکان کرده است و بهتر است در آدرس جدید به دنبال آن صفحه بگردید. مرورگرها و موتورهای جستجو پس از دریافت این پیغام، به سرعت آدرس جدید را به کاربر نمایش می‌دهند. شما هر زمانی که می‌خواهید آدرس صفحه خود را به طور دائم و همیشگی تغییر دهید، باید از ریدایرکت ۳۰۱ استفاده کنید.

در حقیقت، جهت تغییر مسیر آدرس یک سایت، انواع مختلفی از ریدایرکت نوع ۳۰۰ وجود دارد. در کنار ریدایرکت ۳۰۱ و ۳۰۲، ریدایرکت‌های ۳۰۵ و ۳۰۷ نیز وجود دارد که عملکردشان تقریباً مشابه با عمکلرد ریدایرکت ۳۰۲ است. همین موضوع باعث می‌شود که اهمیت ریدایرکت ۳۰۱ دو چندان شود.

ریدایرکت ۳۰۲ (ریدایرکت موقت)

در ادامه تصور کنید که ناچارید یکی از صفحات ارزشمند خود را برای مدتی کوتاه و موقت از دسترس خارج یا به آدرس دیگری انتقال دهید. در حالت نخست کاربران پس از ورود به این صفحات با ارور ۴۰۴ (به معنای حذف صفحه) مواجه می شوند. مشکل زمانی آغاز می‌شود که این آدرس ها پس از مدت کوتاهی از دیتابیس موتورهای جستجو حذف می شوند و تمام ارزش و ورودی های آن صفحه نیز از بین می رود. همچنین، استفاده از ریدایرکت ۳۰۱ موجب انتقال دائمی این اعتبار، به آدرس جدید می‌شود. پس باید به دنبال راهکار دیگری باشیم.

در چنین مواردی، می‌توانید با استفاده از ریدایرکت ۳۰۲ صفحه مورد نظر خود را به آدرس جدید منتقل کنید. با استفاده از این روش، نه تنها از به وجود آمدن ارور ۴۰۴ جلوگیری می‌کنید، بلکه به موتورهای جستجو می‌فهمانید که این صفحه به طور موقت منتقل شده است و ممکن است دوباره به حال عادی بازگردد یا به طور دائم به آدرسی دیگر منتقل شود. به این ترتیب، ارزش و ورودی‌های صفحه همچنان در جای خود باقی خواهند ماند و آدرس موقت در موتورهای جستجو ایندکس نمی‌شود.

نکته‌ای که باید به آن توجه کنید این است که موتورهای جستجو نسبت به ریدایرکت ۳۰۲ کمی سخت گیر هستند و اگر مدت زمان زیادی از آن‌ها استفاده شود، موتورهای جستجو مانند ریدایرکت ۳۰۱ با آن برخورد می‌کنند. بنابراین، تنها زمانی که می‌خواهید یک صفحه به طور موقت جا‌به‌جا شود و در موتورهای جستجو ثبت نشود از ریدایرکت ۳۰۲ استفاده کنید.

ریدایرکت ۳۰۳

در مقایسه با انواع ارجاع 301 و 302 ، نوع 303 یک مرجع جانشین برای URL اصلی درخواست شده نمی‌باشد. هدف اصلی این نوع، ارجاع یک URL به آدرسی است که یک جانشین برای سایت اصلی درخواست شده نمی‌باشد و فقط یک Webpage جدا می‌باشد. استفاده از این نوع پیشنهاد نمی‌شود.

ریدایرکت ۳۰۷ (HTTP 1.1 Only)

علاوه بر ریدایرکت ۳۰۲ برای انتقال موقت آدرس‌ها، از ریدایرکت ۳۰۷ نیز می‌توان استفاده کرد. ریدایرکت ۳۰۷ رفتاری مشابه با ۳۰۲ دارد، اما یک تفاوت جزئی با ریدایرکت ۳۰۲ دارد.

اینترنت بر پایه پروتکل HTTP (Hyper-Text Transfer Protocol) بنا نهاده شده، دارای دو ورژن ۱٫۰ و ۱٫۱ است. ریدایرکت ۳۰۲ در هر دو نسخه به خوبی عمل می کند؛ در نسخه ۱٫۰ با کد وضعیت Moved Temporarily (انتقال موقت) و در نسخه ۱٫۱ نیز با کد وضعیت Found (یافت شده) آدرس ها را به طور موقت انتقال می دهد. در مقابل، ریدایرکت ۳۰۷ تنها در ورژن ۱٫۱ با کد وضعیت Moved Temporarily به درخواست ارسالی توسط مرورگر پاسخ می‌دهد.

در حقیقت، ریدایرکت ۳۰۷ نیمی از ریدایرکت ۳۰۲ است. بنابراین، به نظر ما تصمیم معقول و درست این است که تقریباً در همه‌ی موارد از ریدایرکت ۳۰۱ و ۳۰۲ استفاده کنید.